Ο Θεοδόσιος Π. Τάσιος, Καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών του Τουρίνου (Ιταλία), είναι επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Λιέγης, του Πανεπιστημίου του Νανκίν, του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του Πανεπιστημίου Κύπρου, της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Παντείου Πανεπιστημίου. Εχρημάτισε πρόεδρος διεθνών επιστημονικών ενώσεων, εμπειρογνώμων του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και είναι επίτιμος πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρίας, καθώς και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Μελέτης της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας. Έχει δημοσιεύσει πάνω από 440 επιστημονικές εργασίες και 50 βιβλία σε διάφορες γλώσσες. Τον Σεπτέμβριο 2013 τού απενεμήθη το International Award of Merit in Structural Engineering από την Διεθνή Ένωση Γεφυρών και Κατασκευών (IABSE) Ζυρίχη.
Η Maria Perla Colombini είναι Καθηγήτρια Αναλυτικής Χημείας στο Τμήμα Χημείας και Βιομηχανικής Χημείας του Πανεπιστημίου της Πίζας και κατά την περίοδο 2013-2017 ήταν Διευθύντρια του Ινστιτούτου για τη Διατήρηση και Αξιοποίηση της Πολιτιστικής Κληρονομιάς του CNR της Ιταλίας (Εθνικό Συμβούλιο Ερευνών). Είναι Διευθύντρια της Θερινής Σχολής για την Πολιτιστική Κληρονομιά στο Πανεπιστήμιο της Πίζας και Διευθύντρια του Διατμηματικού Κέντρου για την Πολιτιστική Κληρονομιά του ίδιου Πανεπιστημίου. Εγνωσμένης αξίας στον τομέα της Χημείας για την Πολιτιστική Κληρονομιά, προσκαλείται ως εμπειρογνώμονας και ως μέλος επιτροπών για την προστασία πολλών σημαντικών έργων τέχνης. Είναι η κύρια ερευνήτρια πολλών εθνικών και διεθνών ερευνητικών προγραμμάτων για την προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Διδάσκει στα μαθήματα της Αναλυτικής Χημείας και της Χημείας για την Πολιτιστική Κληρονομιά. Η έρευνά της έχει οδηγήσει σε πάνω από 300 δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά και βιβλία και έχει δώσει πάνω από 400 διαλέξεις σε εθνικά και διεθνή συνέδρια.
Ο Καθηγητής Πέτρος Πατιάς είναι Διευθυντής του Εργαστηρίου Φωτογραμμετρίας και Τηλεπισκόπησης του τμήματος Αγρονόμων Τοπογράφων μηχανικών του Α.Π.Θ., ενώ υπήρξε Πρόεδρος του Τμήματος Αγρονόμων-Τοπογράφων Μηχανικών ΑΠΘ (2003-2007), Μέλος προσωρινής ΓΣ του Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας και Ανάπτυξης ΑΠΘ (2004-2012), Αντιπρόεδρος Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Δ. Μακεδονίας (2010-2015). 1992-1996: Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φωτογραμμετρίας και Τηλεπισκόπησης (ΕΕΦΤ).
Επίσης υπήρξε: Ιδρυτικό μέλος και μέλος του Δ.Σ. της Χαρτογραφικής Επιστημονικής Εταιρείας Ελλάδας (XEEE) (1993-1995), Μέλος του Δ.Σ. της Διεθνούς Επιτροπής Αρχιτεκτονικής Φωτογραμμετρίας (CIPA) (1998-2010), Πρόεδρος της CIPA (2003-2007), Επίτιμος Πρόεδρος της CIPA (2003-ισοβίως), Fellow της Διεθνούς Ένωσης Φωτογραμμετρίας και Τηλεπισκόπισης (ISPRS) (2016-ισοβίως).
Κριτής σε 51 επιστημονικά περιοδικά και εκδότης του e-Journal “South-EasternEuropeanJournalofEarthObservationandGeomatics” (http://ejournals.lib.auth.gr/seejeog).
Επιστημονικός Υπεύθυνος ή μέλος Ερευνητικών Ομάδων σε 88 Ερευνητικά Προγράμματα, χρηματοδοτούμενα από Εθνικούς ή Ευρωπαϊκούς Φορείς.
Το δημοσιευμένο έργο του περιλαμβάνει 3 Διατριβές-Μονογραφίες, 6 Επιστημονικά Βιβλία, 9 Κεφάλαια σε αντίστοιχα Ξενόγλωσσα Επιστημονικά βιβλία, 9 Διδακτικές Πανεπιστημιακές Σημειώσεις, 238 Δημοσιευμένες Επιστημονικές Εργασίες και 6 Εκδόσεις με Ηλεκτρονικά Μέσα
Ο Αρχιτέκτων και ιστορικός Paolo Vitti ασχολείται ως αναστηλωτής με μελέτες και έρευνες για την πολιτισμική κληρονομία από το 1984 και ειδικά στον χώρο των αρχαίων μνημείων της Ιταλίας, της Ελλάδας, της Τουρκίας και των μεσαιωνικών μνημείων της Ιταλίας και της Κύπρου. Ενδιαφέρεται εξίσου για τη θεωρία και για την επαγγελματική εφαρμογή στην αρχιτεκτονική και την αρχαιολογική αναστήλωση. Το 2015 του επιδόθηκε το βραβείο της Ευρωπαικής Ένωσης για την ευρωπαϊκή κληρονομία (European Union Prize for Cultural Heritage / Europa Nostra Award) για την αναστήλωση της Αρμένικης Εκκλησίας και της Μονής στη Λευκωσία.
Είναι εντεταλμένος καθηγητής στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πανεπιστημίου Roma Tre και του University of Notre Dame. Είναι επιμελητής για την Αρχαιολογία και την Αρχαία Αρχιτεκτονική της Τοσκάνης στο Πανεπιτήμιο Rochester (NY). Εργάστηκε και αναστήλωσε διάφορους χώρους της Ιταλίας (Ρώμη, Πομπηία, Παίστουμ, Buccino, Fratte, Suessola, Pontecagnano, Sybaris, Ancona), στην Ελλάδα (Κρήτη, Λήμνο, Αχαία και Μεσσηνία), Τουρκία (Κωνταντινούπολη, Ιασσώς), και στην Κύπρο (Σαλαμίνα). Οι έρευνές του στο Μαυσωλείο του Αδριανού (2014), Ρώμη, απέσπασαν διεθνείς αναγνωρίσεις.
Είναι Διδάκτορας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και ερευνητής της Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθήνας. Το έργο του για τις θολωτές οικοδομές της Πελοποννήσου βραβεύτηκε με το “Grand Prix Research 2014” Europa Nostra Award 2014, και από το «17° βραβείο l’Erma di Bretshneider» για την Αρχαιολογία.
Η Teresa Patrício σπούδασε αρχιτεκτονική στην Πορτογαλία. Στη συνέχεια ακολούθησε μεταπτυχιακές για τη Διατήρηση Ιστορικών Πόλεων και Κτιρίων στο R. Lemaire International Centre for Conservation στο Πανεπιστήμιο KULeuven του Βελγίου και απέκτησε Διδακτορικό Δίπλωμα με θέμα "Conservation of Archaeological remains. Drawing of an applied methodology". Προσκεκλημένη καθηγήτρια και ανεξάρτητη σύμβουλος, εργάζεται στις Βρυξέλλες για ένα ευρύ φάσμα έργων σε διάφορες χώρες, όπως το Πρόγραμμα Κληρονομιάς που συγχρηματοδοτείται από την Αλγερία και την Ε.Ε. και το έργο CHUD για τα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς Baalbek και Tire, στον Λίβανο. Είναι αντιπρόεδρος του ICOMOS Βελγίου, πρόεδρος του ICOMOS Βαλλονίας-Βρυξελλών, εμπειρογνώμονας του CSI Formation, μέλος της WG για τη διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς στη Συρία και το Ιράκ. Τέλος, είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου της βελγικής Blue Shield.